Column Jermain De Rozario

Tweede ster voor De LindehofOm
te beginnen is dit een enorme eer om mee te maken en is dit gevoel van extase
met geen enkele pen te beschrijven. Op maandag 17 november waren wij aan het
werk in de keuken van De Lindehof,
Soenil Bahadoer (chef) was aanwezig bij de uitreiking van de
sterren en wij volgden alles vanuit de zaak.

“De Lindehof twee sterren”


Op een gegeven moment zagen wij
dat de uitreiking was afgelopen en er stond niets bij over De Lindehof,
teleurstelling heerste een beetje bij ons want wij hadden toch wel een vermoeden
dat het dit jaar toch wel eens zou kunnen gebeuren, maar er zat een verassing in
petto.

De “grote” winnaar hadden zij tot het einde bewaard en in een keer zagen
wij op de laptop……….. De Lindehof twee sterren. Ik heb nog nooit zo
hard geschreeuwd in mijn leven, iedereen werd helemaal gek. Wat er precies
gebeurde bij chef wisten wij niet want er werd niets live uitgezonden, voor ons
in de keuken was het nu wachten op chef tot hij thuis zou komen.

En nu ga ik
iets vertellen wat voor mij meer waard is dan die twee sterren samen, ik was getuige van een moment ultieme passie
en voldoening, het moment dat chef de keuken in kwam en Gijs aankeek (sous
chef, die al tien jaar trouw aan chef is gebleven) en dat zij elkaar in de armen
vlogen en dat chef zei “eindelijk Gijs” …. ik zag gijs huilen van blijdschap, 10
jaar alles inleveren en jezelf voor een groot deel op de tweede plaats zetten, om
dat te bereiken waar je voor gemaakt bent en ik zie dat gewoon voor mijn neus
gebeuren. Voor mij een van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien.

Ik
zag even later de uitreiking thuis en dat chef zijn speech gaf en dat hij moeite
had om zijn emoties te bedwingen omdat hij een lange weg heeft afgelegd om te bereiken waar hij nu is en dan denk ik aan mijn eigen verleden en dan
springen bij mij ook de tranen in mijn ogen, nog geen 9 jaar geleden werkte ik
nog als vuilnisman en had ik verschillende baantjes om maar mijn huur te kunnen
betalen en wist ik totaal niet wat ik met mijn leven moest. en nu sta je in een
keer te werken in een van de beste restaurants van Nederland, deze
ster staat voor meer dan alleen maar een tweede ster, deze ster staat voor alles
wat chef en Gijs, maar ook de rest van het team erin stopt, bij De Lindehof
werken alleen maar jongens die alles moeten geven, wij werken niet om geld te
verdienen, wij werken niet om een extra ster te verdienen, wij werken niet voor
de Lekker (vakblad) of andere bladen, er wordt gewerkt omdat dit is waar wij goed in zijn,
pure passie, emotie en doorzettingsvermogen.

“Bij De Lindehof werken is “voor mij een ontzettende eer”


Ik ben ook blij dat chef mij
ooit de kans heeft gegeven om mezelf te bewijzen, ik was geen jonge jongen toen
ik bij hem begon, hij had in mijn plaats twee andere mensen kunnen aannemen, er
waren ook bedrijven die mij niet wilde ( zonder ster ) die mij te duur vonden,
maar chef zag iets in mij en daar ben ik hem voor altijd dankbaar voor en waar
zijn schip ook maar naartoe zal varen ik zal hem volgen, ik heb mezelf kunnen
ontwikkelen tot waar ik nu sta en iedere dag leer ik weer nieuwe dingen en wordt
ik beter in het vak, maar ook op mentaal vlak.

Ik ben 7 maanden geleden niet
terug gekomen voor het geld, ik ben terug gekomen om iets terug te vinden wat ik
heel even kwijt was geraakt, niet om mijn oude bedrijf onder te doen want ik heb
daar altijd alles gegeven tot op de laatste dag en ik steun t Parlement tot op
de dag van vandaag nog steeds, maar ik miste net dat beetje magie die chef en Gijs in hun vingers hebben. Ik kan iedereen vertellen bij De Lindehof werken
is voor mij een enorme eer!

Nu gaat er een nieuw hoofdstuk beginnen en ik mag dat
samen met Soenil Bahadoer, Gijs en de rest van het team gaan schrijven en ik kan je
vertellen “the Sky is the limit” we gaan nog harder dan voorheen en er bestaat
geen rem, wij gaan er vol voor.