Gewoon Brandevoort

De sluiting van het Primera filiaal in Brandevoort is een feit.De kantoorboekhandel annex postagentschap is ten onder gegaan aan de woekerprijzen van de wijk. Het winkelhart van een wijk die even grauw en kleurloos is, als de voorgevels van de winkels in datzelfde centrum. Volgens het beeldkwaliteitplan van Gemeente Helmond moeten de ondernemers hun winkel namelijk goed verstoppen in het matte straatbeeld.In 2008 ondervond de zojuist geopende Zeeman dat al aan den lijve. Wethouder Stienen benadrukte in het ED dat de blauw-gele luifels van het concern niet pasten in de wijk, de winkel te prominent aanwezig was. Er valt iets voor te zeggen, toch schiet ik dit argument direct af. En Hard!Brandevoort vierde in 2010 haar 10 jarige bestaan, maar inmiddels lijdt de wijk al onder het achterstallig onderhoud, terwijl de woekerprijzen blijven. Verf bladdert af, straatverlichting wordt niet vervangen, en het enige groen dat je in de Veste toelacht, is het groen van het overdadig tierende onkruid. Niet bepaald een beeldkwaliteitplan, als je het mij vraagt.

De sluiting van het Primera filiaal in Brandevoort is een feit.
De kantoorboekhandel annex postagentschap is ten onder gegaan aan de woekerprijzen van de wijk. Het winkelhart van een wijk die even grauw en kleurloos is, als de voorgevels van de winkels in datzelfde centrum. Volgens het beeldkwaliteitplan van Gemeente Helmond moeten de ondernemers hun winkel namelijk goed verstoppen in het matte straatbeeld.
In 2008 ondervond de zojuist geopende Zeeman dat al aan den lijve. Wethouder Stienen benadrukte in het ED dat de blauw-gele luifels van het concern niet pasten in de wijk, de winkel te prominent aanwezig was. Er valt iets voor te zeggen, toch schiet ik dit argument direct af. En Hard!
Brandevoort vierde in 2010 haar 10 jarige bestaan, maar inmiddels lijdt de wijk al onder het achterstallig onderhoud, terwijl de woekerprijzen blijven. Verf bladdert af, straatverlichting wordt niet vervangen, en het enige groen dat je in de Veste toelacht, is het groen van het overdadig tierende onkruid. Niet bepaald een beeldkwaliteitplan, als je het mij vraagt.

Ik kan me voorstellen dat Primera tevens moest vechten tegen de heersende tijdsgeest. Boeken en tijdschriften download men immers, het krantje lees je op je mobiel, en tabakswaren zijn in de ban. Het kleine winkeltje voerde een ongelijke strijd met de tegenwoordige tijd.
Een strijd die alle ondernemers voeren in het winkelhart. Internetshops kunnen voordelig aanbieden, supermarktketens hebben een uitgebreid assortiment, en ondertussen slaat de crises genadeloos hard om zich heen.
Plus, Brandevoortse huurprijzen zijn vergelijkbaar met bedragen die gelden voor Eindhoven centrum of W.C. Woensel, terwijl je daar een heus winkelcentrum binnenwandelt. Een centrum dat niet zucht onder het juk van eisen en wetjes. Winkelcentra die bruisen van bedrijvigheid, waar je winkel zichtbaar mag zijn en mag opvallen. Een vereiste om handel te drijven. Plekken waar mensen samenkomen, terwijl in onze tweeverdienerwijk, vaak niemand te spotten valt. Tijdens kantooruren is het uitgestorven.
Meer dan eens heb ik mensen van buiten de wijk moeten wijzen waar Albert Heijn gevestigd is, terwijl ze bijna binnen stonden. Vaker nog wordt ik gevraagd waar Slagerij Vogels zich bevindt.
En onlangs, zocht ik zelf naar Top1Toys!
Pas geopend en volkomen onzichtbaar, verscholen achter de fletsrode bakstenen muur onder een donkere boog. Verstopt in een zijstraat, aan het oog onttrokken. Waarschijnlijk pasten de vrolijke kleuren van speelgoed niet in het straatbeeld, wie zal het zeggen?De winkels vallen niet op, mogen niet opvallen, gaan op in het matte totaalplaatje. Geen opsmuk, geen franje, geen reclame uitingen.
Het croissantje van Bakkerij ’t Bakkertje staat buiten in de zon, maar het bankje bij Choc ’n Ice mag nog steeds niet. Choc ’n Ice dat moet opboksen tegen de ‘buurman’, die ook Italiaans schepijs is gaan aanbieden. Klein seizoensgebonden zaakje dat vechten moet voor zijn bestaan, moet knokken tegen een barse ‘collega’. Collega ondernemer die zelf 5 foeilelijke afvalbakken heeft staan om aandacht te vestigen op zijn bedrijf. Afvalbakken verkleedt als ijsje, puntzak friet, of hamburger. Als je al ergens je regeltjes op loslaat, doe het dan daarop!

Binnen Brandevoort houdt menigeen zijn hart vast. Wat gaat er gebeuren als de nieuwe grillroom zijn deuren opent?
Nieuwe teksten op de luifels van de cafetaria?
Een ronddraaiend spit Kebab voor de friettent, vermomt als prullenbak?
Wat als die grillroom een succes wordt? Stel dat het er met de benen buiten hangt. Moet de ondernemer dan precario betalen voor die beentjes?
En, past dat überhaupt wel in het straatbeeld?
Ik zie wethouder Stienen alweer mopperend voor de camera van Stads TV Helmond zijn beklag doen, tegen de leuning van een brug waar de verf vrolijk van afbladdert.

Gemeente Helmond liet destijds weten dat winkelcentrum Brandevoort geen concurrerende positie mocht innemen ten opzichte van Helmond centrum. Het vestigen van landelijke ketens moest men tegengaan, moest een centrum krijgen met kleine ondernemers. Dat oude dorpsgevoel met een slager, bakker, groenteboer en kaasboertje. Zoiets… de “sfeer van weleer”.
Natuurlijk gaat dat niet gebeuren!
Niemand kan concurreren met Albert Heijn, geen slijter durft de strijd aan met Gall & Gall en geen drogist zal beginnen knokken tegen Kruidvat. Alles is daar verkrijgbaar, terwijl Mierlo en ’t Hout om de hoek liggen.

Ik heb diep respect voor lefgozers die hun deuren openen in Brandevoort. Ben tot tranen geroerd als ik zie hoe een ondernemer zijn droom in duigen ziet vallen, geraakt wanneer een kleine zelfstandige het leven word zuur gemaakt door een collega of concurrent.
Dat laatste, dat past wel goed in deze wijk.
Gewoon Brandevoort….

Edwin van Hoof