‘t Parlement:Waar moet ik beginnen? Na een avontuur van anderhalf jaar
als chef en vier jaar als leerling en kok, komt het avontuur toch tot een einde.
Het waren enorm leuke en vooral leerzame jaren met als hoogtepunt mijn promotie
naar chef-kok.
De reden dat ik besloten heb om te stoppen is dat ik het
gevoel heb dat ik er nog niet alles uit heb gehaald wat erin zit. Ik heb het
laatste halfjaar enorm nagedacht en veel gereflecteerd met mijzelf en gekeken
naar het feit waarom ik steeds het gevoel blijf houden dat ik iets mis. Ik dacht
eerst dat het aan andere dingen lag, maar kwam er al snel achter dat ik zelf het
probleem was.
Ik wilde iets creëren waar Helmond nog niet klaar voor is,
ik wil hiermee niet zeggen dat ik beter kook als andere koks in Helmond, of dat
ik mij te goed voel voor ‘t Parlement of Helmond, ik wil hiermee alleen zeggen
dat ik bepaalde ideeën heb die voor het grotere publiek in Helmond net wat te
ver gaan. Het is moeilijk om tot deze conclusie te komen en heb er best even mee
rondgelopen, het voelt namelijk een beetje als falen.
Maar de knoop is dan
toch doorgehakt en heb voor mezelf gekozen, wat een goed gevoel
geeft.
Roddels
Wanneer er dit soort dingen gebeuren wordt er
natuurlijk veel door mensen gepraat, mensen zeggen dat ze je gaan missen en
menen dat oprecht, mensen die zeggen dat ze je missen en die het niet menen,
mensen die denken dat ik en Freek met ruzie uit elkaar zijn gegaan, mensen die
zeggen dat het nu niet meer goed gaat met het Parlement, etc.
Ik wil daar
het volgende over kwijt:
Ik was heel blij dat mijn baas “Freek” het zo goed
opnam, hij behandelde mij met respect en begreep mij goed, dat ik een nieuwe
stap moest zetten, ik heb dat wel eens anders gezien. Voor de mensen die roepen
dat het nu minder zal gaan met ‘t Parlement, dat is niet zo…
In de
afgelopen 8 jaar dat ‘t Parlement nu draait is er maar een iemand geweest die t
‘Parlement heeft aangestuurd en dat is Freek, de mensen die daar gewerkt hebben
en nog werken dragen hun steentjes daar aan bij, ik wil daarmee zeggen dat Freek
precies weet wat zijn gasten willen en ook steeds weer de juiste snaren weet te
raken om zijn zaak tot een succes te brengen, en dat zal nu niet anders
zijn.
Lindehof
Mijn tweede termijn bij de Lindehof gaat starten
en ik heb daar enorm veel zin in, weer lange dagen werken maar met een maximale
voldoening. De jongens die daar in de keuken staan zijn enorm gedreven en weten
niet van ophouden, het voelt dus eigenlijk als thuiskomen. Ieder jaar weer
strijden op het toneel der sterren, de Lekker, Gault Millau en natuurlijk het
belangrijkste, de gasten, zoals de chef zegt “iedere dag is een finale
hier”.
Ik kijk ernaar uit om te leren van de jongens daar en vooral van de
chef, mensen met passie steken elkaar aan, dat is een feit.
Dit is een
keuze die ik heb gemaakt met mijn hart en niet met mijn hoofd, het zal
ongetwijfeld zwaar worden, maar dat is zeker waard.
Dankwoord
Tot
slot wil ik iedereen bedanken die mij al die jaren bij t ‘Parlement gesteund
hebben, met in het bijzonder: Kjell van Ras, Laura, Freek en Fred Boetzkes,
Tyrone, Peter, Rob, Clint, de mensen uit de bediening en last but certainly not
least alle gasten!!
En natuurlijk mijn vriendin en zoontje die mij door
iedere dag heen trekken en mij nu weer steunen met mijn avontuur bij de
Lindehof.
In mijn volgende column gaan we beginnen met wat recepturen van
mooie lente/zomer gerechten, tot dan.