Column Nathalie

Lezen
 

 
Vroeger, heel vroeger, verslond ik boeken.
Niets zo heerlijk om helemaal in het verhaal te kruipen en dat je fantasie op de loop gaat. Specifieke voorkeur had ik niet, ik las alles! Van autobiografisch tot zelfs de welbekende flutromannetjes. Ik kocht, leende, kreeg en huurde boeken om mijn honger te stillen. Ik was met een boek overal te vinden op het werk, in mijn bed, op de bank, in de auto, in de trein, op het strand, op het terras, in het vliegtuig of op een boot.
 
Helaas na de geboorte van mijn dochter kwam daar abdrupt een einde aan, ik kan zeggen dat ik hooguit 1 boek per jaar heb gelezen of getracht te lezen. Op een of andere manier kwam ik er niet aan toe of had ik er gewoon geen zin in en deed ik liever iets anders in mijn schaarse vrije tijd. Natuurlijk is het een slap excuus om te zeggen dat het lezen niet meer gebeurt omdat je als moeder, partner en werknemer allerlei verplichtingen hebt en na zo’n drukke dag liever op de bank hangt voor de tv. Want dat is het makkelijkste om je aan over te geven, in plaats van geconcentreerd met je neus in een boek.
 
Nu 10 jaar later, werd ik getriggerd door de hype “50 tinten grijs” van E.L. James. Op tv, radio en in mijn eigen omgeving was dit boek veelal besproken met uiteenlopende meningen en om ook een mening te kunnen vormen, was het zo klaar als een klontje!
Via internet besteld en de volgende dag had ik 50 tinten in mijn bezit. Nu moest ik wel weer tijd vrijmaken om het te lezen, dus HOPPA! Een halfuurtje eerder mijn bed in, dat was rond de klok van 22:00 uur. Na wat bladzijdes gelezen te hebben, wierp ik een blik op mijn wekker en tot mijn verbazing was het inmiddels al 1:30 uur. “Jeminee! Vlug weg dat boek, ik moet echt gaan slapen want morgen is het weer vroeg dag en moet er gewerkt worden”.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat alle vrije momenten werden opgeofferd aan dit boek en ik dus daardoor het hele boek na 3 dagen uit had gelezen, een hele prestatie al zeg ik het zelf. Want al mijn andere dagelijkse beslommeringen gingen gewoon door.
 
Mijn conclusie over 50 tinten?!
Koop, leen of vraag het als kado aan de Sint of Kerstman en trek zelf je conclusie.
En dat zeg ik met rode oortjes en een blos op mijn wangen.

Lezen

 

 

Vroeger, heel vroeger, verslond ik boeken.

Niets zo heerlijk om helemaal in het verhaal te kruipen en dat je fantasie op de loop gaat. Specifieke voorkeur had ik niet, ik las alles! Van autobiografisch tot zelfs de welbekende flutromannetjes. Ik kocht, leende, kreeg en huurde boeken om mijn honger te stillen. Ik was met een boek overal te vinden op het werk, in mijn bed, op de bank, in de auto, in de trein, op het strand, op het terras, in het vliegtuig of op een boot.

 

Helaas na de geboorte van mijn dochter kwam daar abdrupt een einde aan, ik kan zeggen dat ik hooguit 1 boek per jaar heb gelezen of getracht te lezen. Op een of andere manier kwam ik er niet aan toe of had ik er gewoon geen zin in en deed ik liever iets anders in mijn schaarse vrije tijd. Natuurlijk is het een slap excuus om te zeggen dat het lezen niet meer gebeurt omdat je als moeder, partner en werknemer allerlei verplichtingen hebt en na zo’n drukke dag liever op de bank hangt voor de tv. Want dat is het makkelijkste om je aan over te geven, in plaats van geconcentreerd met je neus in een boek.

 

Nu 10 jaar later, werd ik getriggerd door de hype “50 tinten grijs” van E.L. James. Op tv, radio en in mijn eigen omgeving was dit boek veelal besproken met uiteenlopende meningen en om ook een mening te kunnen vormen, was het zo klaar als een klontje!

Via internet besteld en de volgende dag had ik 50 tinten in mijn bezit. Nu moest ik wel weer tijd vrijmaken om het te lezen, dus HOPPA! Een halfuurtje eerder mijn bed in, dat was rond de klok van 22:00 uur. Na wat bladzijdes gelezen te hebben, wierp ik een blik op mijn wekker en tot mijn verbazing was het inmiddels al 1:30 uur. “Jeminee! Vlug weg dat boek, ik moet echt gaan slapen want morgen is het weer vroeg dag en moet er gewerkt worden”.

Nu moet ik eerlijk bekennen dat alle vrije momenten werden opgeofferd aan dit boek en ik dus daardoor het hele boek na 3 dagen uit had gelezen, een hele prestatie al zeg ik het zelf. Want al mijn andere dagelijkse beslommeringen gingen gewoon door.

 

Mijn conclusie over 50 tinten?!

Koop, leen of vraag het als kado aan de Sint of Kerstman en trek zelf je conclusie.

En dat zeg ik met rode oortjes en een blos op mijn wangen.