D’n Hellimonder kreeg bezoek

D’n Hellimonder beleeft van alles, van vakantie’s tot sollicitatiebrieven die hij naar bedrijven schrijft en zelfs een bezoek van het UWV waar hij op geweldig maar ook weer Helmondse manier mee om gaat.Hoi mense,
potverdôrrie dè wâr
toch ûnne hûlle slèèchte vekantie gewéést. Ons moeder begrâvve, veul cente kwijt
baaj dieje mens van SKevelinge en ons Sjaan kwôôt  undè we nâw in de
skuldsanering zitte.
Ze gift méén de skuld umdè ik verrek um te wèrreke en dè
is hullemôl nie wôr umdè ik dikzat
un bietje zwart wèrrik.

En nâw kwam er
nu flapdrol van de geminte zegge dè waai ut mi veul minder moesse doen.
Hai
kéék is um zich hinne baai ons tois en zi mi un oitgestreke gezicht ; ” mevrouw
en mijnheer
U verkeerd visueel in een grote mate van luxe en daar kunnen best
wat materiële goederen verdwijnen zonder dat uw leefgenot aanmerkelijk wordt
aangetast. Ik denk, zit-ie , dat wij eens
om tafel moeten gaan zitten om wat
budgettechnieken op uw uitgavepatroon los te laten om na een deskundige analyse
budgetposten te kunnen verwijderen”

Ik kéék ons vróóuw ân en die zag hillumôl
grâuw. Ze kon zich nog net ân ut dressoir , wâ we van ons moeder geûrve háán,
vasthááwe en zi stotterend tigge méén; ” wâ zit-ie.?
Ik zeg hul fijntjes ; ”
en wie hittur hier de VGLO afgemâkt? Gaai of ikke. Toen wier zu in inne
keier
hil grúún en zakte ze vrij vlot dur dur knieën en dôr hâ ik op gewáágt,
want ik zéé mee tigge die
gladjanus ; ” Wâ doe de nâw toch, ze is hartstikke
verskootte  van âwwe proat en nâw hi
ze un hartânval gekrigge. Oh die mens
verskoot zun-eige unne doedelzak en zi tigge maai;
Maar mijnheer wat nu, ik
zeg wat nu, wat nu? “Ik bel de pliessie want gaai het ut hier
hillemôl
vernukt.

“Sorry mijnheer”, zit-ie, dat was geenszins mijn
bedoeling, maar ik begrijp dat deze kwestie voor
U en uw vrouw enigszins
gevoelig ligt en ik stel derhalve voor om over een paar maanden een
nieuwe
afspraak te maken. Ik zéé : dès góód, tenminste as ze dan nog lèèft? Ik heb nog
nooit
iemand zu gâuw zien vertrekke. Hai wâr weg en ik zeg tigge méén vróóuw;
stô mâr op want ut
is wir gelukt. Afijn ze stû op en zi venijnig tigge méén;
” verdomme kèèn de nie wâ vlugger proate want ik stikte bekant. Ja mense ons
vróóuw is un Hellimondse en dus nogal vlug ângestôkt!

Hôwdoe wônnie!

Tekst : René Kreemers