D’n Hellimonder komt uit een grote familie waarin ze één mobiele telefoon delen met elkaar en wat als dan de burgemeester aan de lijn krijgt…Hoi mense,
potverdorrie, nâw hân waai, dáágt ik, nun onbezeurgden tijd, umdè wâi van die kwakzakke van
de geminte verlost zô’n zin en nâw kùmt ons Miet mi dun mobiele telefoon op zunne fiets oit de Heistraat geréje, want zu wônt dôr en we doen mi de femilie mi ein tillefóón ( 14 man/vróóuw en dur wone ur tweije in Liessent, tweije in Beek en Donk, zėuve in Hellimond, inne in Deurne en inne in Amerika, mâr die hi nun eigeste GSM, en de lèèste wônt skôn in Handel te wone.)
Dus dè is wel un bietje ûn geregel as onze Nel oit Deurne un belleke krie vûr ons Jò oit Beek en Donk. Mâr over ut algemein gi dè eigeluk hil skôn, ôk al kóómde wel is un paar úúrkes lâtter dan
ut Hellimonds stiefketierke.
Nâw zi ons Miet, wel oplette mense, dèttur telefoon vur méén wâr en dè die ze ân de telefoon hâ, blank wáár en dè ze ons Elly moes hebbe. Ik zeg,” stomme-n-úúll, ons Elly is nôr Amerika vetrokke en die wâr ni ins van ons vâdder, mâr van nun circusartiest. Ik vât die telefoon ân en un doidelikke stem zi.: dag mijnheer ………., ik ben Elly Blanksma en ik wil graag met u praten over het feit dat mijn hoofdambtenaar de heer…. niet met u in overeenstemming is kunnen komen betrekking hebbende omtrent afspraken omtrent schuldsanering.. Ik verskoot mun eige unne bakkei umdè ik dè maaitje wellis gezien hà op dun Hellimondse tillevisie ik zeg vùrzichtig; “ja wâ moette gaai? Nou mijnheer ….. Mijn hoofdambtenaar de heer….. ligt nu al weken in Bakel te revalideren en wij, ik bedoel de artsen,
denken dat dit nog wel enige maanden in beslag zal nemen!
En u snapt natuurlijk wel dat wij met de meerjarenbegroting bezig zijn en wij graag willen weten hoe lang wij de heer …… nog als kostenpost op onze personeelsformatie moeten meetellen. Potverdomme nondeju ik hâ dun Burgemister an de lijn die wel steeds meier begon te krááke, nie dun Burgemister mâr de tillefoon!
Dus ik zéé : pardon mevrouw dun Burgemister mâr dur zitte wâ knoipe in of op de lijn en ik……… tuut tuut tuut tuut. Ik hâ wir is geluk en nâw gô ik effe mi minne advecoat proate en dè is onze Willem want die hi al zėuve góóuw handrukke gehad en hi eigelik van zun lève mâr anderhalf joar gewėrrikt. Thois noemme waai hum “d’un slimme Boskoviets”
Tot lâtter mense, ff op vakantie om inspiratie op te doen 😉
Hâwdoe en bedankt
Tekst : René Kreemers