Frans Debeij, 82 jaar oud, is een van de trouwste supporters van NWC 1. Hij woont nog elke thuiswedstrijd bij, samen met zijn vrienden van vroeger. Ondanks dat het groepje steeds kleiner wordt, geniet Frans nog steeds van de overwinningen. 'Als ze gewonnen hebben, loop ik toch wat vrolijker naar huis,' vertelt hij.
Frans moest in 1955 een keuze maken tussen lid blijven van de verkenners of voetballen. Hij koos voor het laatste en is nu al zeventig jaar lid van NWC. Als 12-jarige begon hij als reserve bij de A1-team, waar hij regelmatig op de reservebank zat met echte goede voetballers.
Voordat NWC in beeld kwam, speelde Frans met vrienden bij de pater. Ze gebruikten eigen schoenen, maar bij de club waren echte voetbalschoenen met zes doppen een hoogtepunt. Frans herinnert zich het houten keetje zonder warm water op het veld en het gele zand dat voor de lijnen werd gebruikt.
Bij de senioren speelde Frans in het derde elftal en werd meteen kampioen. Na een korte onderbreking voor een meisje uit de stad, keerde hij terug bij de veteranen. Hij schreef verhalen voor het clubblad en gaat binnenkort weer voetballen, dit keer bij het wandelvoetbal.
Bij de veteranen was er een uitwisseling met Duitse voetbalclubs. Frans, met zijn goede kennis van het Duits, kon zelfs strategieën ontcijferen en voorspellen waar de bal naartoe zou gaan.
Frans is een echte voetballiefhebber en heeft zijn voorliefde voor Ajax verruild voor zijn lokale team NWC. Hij wordt geroemd als een vurig en fel type voetballer met een ijzeren moraal. Zijn onuitputtelijke inzet op en naast het veld maken hem een ware legende bij de club.